Wrota Mazowsza
e-uslugi.wrotamazowsza.pl
Nur
Nazwa jednostki: Gmina Wiejska Nur
Dane teleadresowe:
Urząd Gminy Nur, ul. Drohiczyńska 2, 07-322 Nur
e-mail: ugnur@gminanur.pl
Strona www: http://www.gminanur.pl
Powierzchnia: 96km2
Liczba mieszkańców: 3089
Położenie geograficzno-przyrodnicze:
Gmina Nur położona jest na styku dwóch obszarów: tarasu zalewowego Bugu (należącego do pasa Nizin Środkowopolskich, makroregionu Nizina Południowo Podlaska i mezoregionu Podlaski Przełom Bugu). Pozostała, większa część gminy znajduje się na terenie Wysoczyzny Podlasko-Białoruskiej, w makroregionie Nizina Północnopodlaska, w mezoregionie Wysoczyzna Wysokomazowiecka. Dolina Bugu na wysokości gminy Nur ma szerokość ok. 4-6 km, a głębokość wcięcia w wysoczyznę morenową wynosi do 30 m.
Gospodarka, przemysł, rolnictwo, inwestycje:
Nur jest gminą typowo rolniczą. Na terenie gminy nie ma zakładów przemysłowych, ani wytwórczych na większą skalę. W ramach działalności trzeciego sektora gospodarki dominują usługi dla rolnictwa, drobny handel, transport i usługi budowlane. Według danych Urzędu Gminy w Nurze na terenie gminy funkcjonuje ogółem 1836 gospodarstwa. Wszystkie gospodarstwa na terenie gminy Nur należą do rolników indywidualnych, również znaczna część lasów należy do sektora prywatnego (ponad 85%). Głównym kierunkiem hodowli zwierząt na terenie gminy jest hodowla bydła mlecznego. Inwestycje głównie wodociągowe i drogowe. Pełnowymiarowa sala gimnastyczna w Nurze, boisko Orlik, zmodernizowany rynek w Nurze, wyremontowane świetlice wiejskie.
Historia, dziedzictwo i kultura:
Nazwa miejscowości gminnej ma niewątpliwie związek z nazwą płynącej nieopodal rzeki Nurzec (d. nazwa Nur); ta zaś od prasłowian nero oznaczającego wodę. Skąpe dane źródłowe dotyczące miejscowości Nur z okresu średniowiecza nie pozwalają na bliższe scharakteryzowanie jej w tym okresie. Było to prawdopodobnie podgrodzie obsługujące znajdujący się nieopodal gród, zamieniony później w czasach księstwa Janusza I w zamek wznoszący się na górze i strzegący przeprawy przez Bug. Stanowił on też istotny punkt obronny Mazowsza strzegący przed napadami Jaćwingów, a po ich wytępieniu Litwinów. O randze zamku świadczy fakt uposażenia go w odległą o kilka kilometrów wieś Zaszków znaną z pisemnych przekazów już w 1254 roku. W XIII - XV wieku warownia nurska należała do systemu obronnego mającego chronić północne ziemie Mazowsza przedzagonami krzyżackimi, była ważnym ogniwem w tym systemie obok zamków w Pułtusku, Ciechanowie, Makowie i Zakroczymiu. Prawa miejskie oparte na prawie chełmińskim Nur uzyskał na początku wieku XV od księcia mazowieckiego Janusza I. Dokładna data nie jest znana, gdyż nie zachował się dokument lokacyjny. W oparciu o przekazy historyczne można wnioskować, że nastąpiło to ok. 1410 r., bowiem w 1416 roku Nur występował już jako miasto. Prawa te zostały potwierdzone przywilejem księcia Bolesława IV w 1434r. W tym czasie Nur uzyskał nową funkcję administracyjną został stolicą ziemi nurskiej podzielonej na 3 powiaty ze stolicami: w Kamieńcu (obecny Kamieńczyk n. Bugiem), Ostrowi i Nurze. Tutaj miał siedzibę wójt, rada i sąd miejski, a także odbywały się tu rozprawy sądów ziemskich i grodowych. Po włączeniu w 1526r. do Korony Nur staje się miastem królewskim. Terytorialnie należy do województwa mazowieckiego pozostając stolicą powiatu nurskiego oraz uzyskując rangę ośrodka ziemi nurskiej z wymienionymi wcześniej trzema powiatami. Mieszkańcy gorliwie zajmują się handlem. Plon roczny niewielkim kosztem zebrany z żyznej doliny, statkami spławiają do Gdańska.
