Wrota Mazowsza
e-uslugi.wrotamazowsza.pl
Bielsk
Nazwa jednostki: Gmina Wiejska Belsk
Dane teleadresowe:
Urząd Gminy Bielsk, Plac Wolności 3A, 09-230 Bielsk
tel. (24) 261 55 05, fax (24) 261 51 89
e-mail: ugbielsk@poczta.onet.pl
Strona www: www.bielsk.pl
Powierzchnia: 125,53 km2
Liczba mieszkańców: 9 036
Położenie geograficzno-przyrodnicze: Gmina Bielsk położona jest na terenie Wysoczyzny Płońskiej – wysokość terenu wynosi około 300 m.n.p.m. Ukształtowanie terenu jest typowe dla terenu równinnego, a teren Gminy charakteryzuje niski stopień zalesienia. Gmina Bielsk położona jest w zachodniej części województwa mazowieckiego i terytorialnie przynależy do powiatu płockiego. Do końca 1998 roku wchodziła w skład województwa płockiego. Gmina podzielona jest na 43 miejscowości składające się na 38 sołectw.
Gospodarka, przemysł, rolnictwo, inwestycje: Gmina Bielsk jest gminą zdecydowanie rolniczą o bardzo małym nasyceniu kompleksów leśnych (około 0,5% powierzchni Gminy stanowią lasy). Na istniejących obszarach leśnych przeważają siedliska ubogie. Dominującymi gatunkami drzew liściastych są: brzoza, olcha. Wśród drzew iglastych dominują: świerk, sosna. Lasy na terenie Gminy zajmują ok. 500 ha. Największe kompleksy leśne występują w zachodniej i wschodniej części Gminy. Po południowej stronie Bielska znajdują się tereny podmokłe (pobagienne) zajmujące powierzchnię około 130 ha.
Historia, dziedzictwo i kultura:
Pierwsze wzmianki o Bielsku pochodzą z X wieku. Do końca XVI wieku Bielsk znany był pod nazwą Bielsko oraz Belszko. Historia Bielska bardzo ściśle wiązała się z działalnością zakonu benedyktynów z Mogilna. Bielsk znalazł się w dobrach klasztornych już w XI wieku wraz z targiem, karczmami i opłatą targową. Opactwo zachowało patronat nad kościołem aż do XIX wieku. W 1322 roku utworzona została w Bielsku prepozytura zakonna. A na prepozyta zatwierdzono brata Jana (benedyktyna). W 1373 roku książe Siemowit III sprzedał szlachcicowi Andrzejowi z Bielska wójtostwo w Bielsku za 140 kóp groszy praskich z 4 włókami wolnymi miary chełmińskiej, siedliskami i ogrodami, wolną łaźnią miejską, wiatrakami, trzecim denarem z win sądowych, trzecią jatkę rzeźniczą, kramem szewców, piekarzy, trzecim denarem od balwierzy, prosołów i rzemieślników oraz prawo wyrobu i wyszynku trunków, zobowiązując go do jednoczesnej osobistej służby wojennej i dostarczania jednego tucznika. Książe Siemowit III polecił również szlachcicowi Andrzejowi lokację miasta Bielska, nadając mu prawo chełmińskie, jakie posiadał wówczas sam Płock. Przywilej ten został potwierdzony w 1424 roku przez księcia płockiego Ziemowita oraz w roku 1441 przez księcia Włodzisława I. Pod koniec XIV Bielsk stał się ośrodkiem powiatu sądowego ziemi płockiej. Miasto w Bielsku zostało założone jednak dopiero w 1441 roku. Miasto miało około 400 ha ról, z czego około 100 ha stanowiło wójtostwo. Bielsk, często niszczony przez pożary, w roku 1498 zamieszkany był przez 14 kupców. W II połowie XVI wieku Bielsk wchodził w skład terytorium starostwa płockiego i liczył wtedy ponad 700 mieszkańców, w tym około 60 rzemieślników. Na terenie Gminy Bielsk znajduje się szereg obiektów o wartościach architektonicznych, historycznych oraz kulturowych objętych ochroną konserwatorską i znajdujących się rejestrze zabytków nieruchomych.
