Wrota Mazowsza
e-uslugi.wrotamazowsza.pl
Jednorożec
Nazwa jednostki: Gmina Wiejska Jednorożec
Dane teleadresowe:
Urząd Gminy Jednorożec, ul. Odrodzenia 14, 06-323 Jednorożec
tel. (29) 751 70 30, fax (29) 751 70 31
e-mail: gmina@jednorozec.pl
Strona www: www.jednorozec.pl, www.bip.jednorozec.pl
Powierzchnia: 232 km2
Liczba mieszkańców: 7411
Położenie geograficzno-przyrodnicze: Gmina Jednorożec leży na obszarze Zielonych Płuc Polski i Natura 2000, na Kurpiach, zajmuje obszar 232 km2. Gmina położona jest na pograniczu Mazowsza i Mazur , na: Równinie Kurpiowskiej (wschodnia część gminy, ok. 60% powierzchni gminy, równina pochylona łagodnie z północnego-zachodu na południowy-wschód zgodnie z kierunkiem odwadniających ten teren rzek Orzyc i Ulatówka) . Bardzo wysoki wskaźnik lesistości nadaje gminie cechy o wysokich walorach ekologicznych.
Gospodarka, przemysł, rolnictwo, inwestycje: Gmina Jednorożec ma charakter rolniczy. Podstawowym zajęciem i źródłem dochodów mieszkańców gminy jest rolnictwo , a szczególnie hodowla bydła mlecznego. Około 36 % (stan 2002 r.) mieszkańców gminy w wieku produkcyjnym pracuje w rolnictwie. Wskaźnik zatrudnienia wynosi około 12 osób na 100 ha (średnia w kraju – 24/100 ha). W strukturze własnościowej gospodarstw rolnych gminy dominuje sektor indywidualnych gospodarstw rolnych, który zajmuje 10 547,16 ha użytków rolnych gminy. Średnia wielkość gospodarstw na terenie gminy to 11,62 ha (w powiecie przasnyskim – 10,25 ha, w województwie mazowieckim – 7,2 ha). Na terenie gminy Jednorożec w 2002 roku wśród gospodarstw indywidualnych największą liczbę stanowiły gospodarstwa o powierzchni od 5 ha do 10 ha (260 gospodarstw o łącznej powierzchni 2 366,37). Ich udział wyniósł 23,96% ogółu gospodarstw. W badanym okresie najmniejszy udział wśród gospodarstw indywidualnych miały gospodarstwa o powierzchni do 1ha (167szt.), co stanowiło
Historia, dziedzictwo i kultura: Pierwsze początki osadnictwa na naszym terenie sięgają bardzo odległych czasów. Najstarsze ślady pobytu człowieka na tym obszarze pochodzą z epoki kamiennej, z około 8000 lat p.n.e, już w okresie polodowcowym. Osadnictwo koncentrowało się wówczas głównie w dolinie rzeki Orzyc. Po ostatecznym wycofaniu się lodowca, miejsce zimnej tundry i lasostepu zajęły lasy z przewagą sosny, z bogatym runem i zwierzyną: jelenie, dziki, zające, na mokradłach łosie, nad wodami wydry i bobry, w rzekach ryby.
