]]>

Szukaj w:

Jednostki samorządowe

Ostrołęka Płock Siedlce Radom Ciechanów żuromiński mławski ostrołęcki ostrowski makowski sierpecki przasnyski ciechanowski pułtuski wyszkowski węgrowski sokołowski siedlecki łosicki płocki płoński gostyniński sochaczewski nowodworski legionowski wołomiński miński otwocki żyrardowski piaseczyński garwoliński grójecki kozienicki białobrzeski przysuski radomski szydłowiecki zwoleński lipski m.st. Warszawa pruszkowski warszawski zachodni grodziski

Serock

Nazwa jednostki :
Urząd Miasta i Gminy w Serocku

Dane teleadresowe :
Urząd Miasta i Gminy Serock
ul. Rynek 21, 05-140 Serock
tel. 22 782 88 05
fax 22 782 74 99
e-mail : umg@serock.pl
strona www : www.serock.pl

Powierzchnia : 108,08 km2

Liczba mieszkańców : 13 450 (stan na 27.04.2015r.)

Położenie : miasto w powiecie legionowskim, nad Jeziorem Zegrzyńskim, położone w centralnej części Niziny Mazowieckiej, w Kotlinie Warszawskiej.

Gospodarka, przemysł, rolnictwo, inwestycje : Serock jest gminą turystyczno – rekreacyjną, funkcjonują tu małe firmy wykonujące nieuciążliwe usługi i produkcję. Produkowane są tu głównie wyroby spożywcze, elektrotechniczne, ceramiczne, meblarskie i budowlane. Znaczący jest udział rolnictwa, a w szczególności sadownictwa.Informacje o inwestycjach realizowanych na terenie gminy znajdują się na stronie www.serock.pl

Historia, dziedzictwo i kultura : Serock jest jednym z najstarszych miast na Mazowszu. Pierwszą wzmiankę o Serocku odnaleziono w tzw. falsyfikacie mogileńskim z 1065 roku. Zgodnie z zapisem w dokumencie, klasztor benedyktynów w Mogilnie miał otrzymywać jedną dziewiątą dochodów z mazowieckich grodów książęckich (w tym Serocka) oraz połowę opłat cła z komory celnej na Bugu. Pierwszy gród nosił nazwę Syrozch. Potem – mniej więcej od 1425 – 1426 roku – Syroczecz, a potem – 1576 – Seroczec. Pierwsza nazwa topograficzna natomiast brzmi prawdopodobnie Szyroczec, od przymiotnika „szyroki” (szeroki), które odnosiło się do szerokiego koryta utworzonego u spływu Bugu i Narwi.
To właśnie wysoki brzeg u ujścia Bugu i Narwi oraz wielki szlak lądowy prowadzący wzdłuż Bugu z Mazowsza do Prus i na Ruś, odegrały ważną rolę w lokalizacji grodu. Tak umiejscowione – posiadało dobre warunki obronne oraz możliwości naturalne do rozwoju handlu i transportu wodnego. Z uwagi na to położenie miejscowa ludność trudniła się rybactwem, flisactwem, retmaństwem. Gród położony był między dwoma wąwozami. W wyniku przeprowadzonych w latach 1962–1966 badań wykopaliskowych ustalono, że gród był trzykrotnie niszczony wskutek pożarów i dwukrotnie odbudowywany. U stóp grodu znajdowało się podgrodzie zamieszkane przez rzemieślników. Ich wytwórczość, jak i wymiana handlowa przyczyniły się do ewolucji urbanistycznej. W XIII wieku Serock miał postać osady targowej. Następnie w wyniku reformy układu przestrzennego z tzw. „lokacją” na nowych zasadach prawnych, powstał scentralizowany układ z niewielkim rynkiem i działkami mieszczańskimi. Dokumenty lokacyjne nie były wydawane w pierwszym okresie istnienia miasta. Nadanie więc praw miejskich w 1417 r. było prawdopodobnie  potwierdzeniem i rozszerzeniem praw istniejących już wcześniej.
Na rynku, prawdopodobnie w I poł. XV wieku postawiono budynek ratusza. Przeznaczony on był na pomieszczenie rady miejskiej, której przewodniczył burmistrz. Swoją siedzibę miała tam także tzw. „ława sądowa”.
Wojny szwedzkie niemal zupełnie zniszczyły Serock.
W 1794 r. potem w 1809 i w 1831 roku Serock znalazł się w zasięgu walk o stolicę.
W 1808 r. Napoleon kazał ufortyfikować Serock, razem z Modlinem i Pragą. Wybudowana twierdza miała m.in. osłaniać Warszawę, później jednak plany dotyczące budowania dalszych umocnień uległy zmianie nadając decydujące znaczenie twierdzy Modlin.
XIX wiek to także czas, kiedy zarządy miejskie coraz bardziej uzależniały się od administracji państwowej. Serock jako jedno z 66 miasteczek został zdegradowany. Koniec tego wieku, to rozwój miasta związany z jarmarkami, odbywającymi się cztery razy w roku. Prawa miejskie odzyska Serock w 1922 roku.

W historię Serocka wpisał się też wielki pożar miasta w 1893 roku – z blisko 5000 mieszkańców, około 3000 osób straciło większość swojego majątku. Klęska – choć dramatyczna w skutkach – przyczyniła się do rozwoju budowlanego. To w tym okresie powstaje szereg nowych kamienic, rozkwita życie społeczne.
II wojna światowa przyniosła miastu ogromne zniszczenia, szczególnie podczas walk na przyczółku pułtusko – serockim w 1944 r. Okupacja i zagłada ludności żydowskiej poważnie wyludniła miasto. Wojnę przeżyło nieco ponad 2100 osób.
Współczesny charakter Serocka wiąże się z powstaniem Zalewu Zegrzyńskiego w 1963 roku. Powstały ośrodki szkoleniowo – wypoczynkowe, hotele, działki rekreacyjne. Na rynku stanęły nowe, ale wierne historycznej zabudowie pierzei rynku, kamienice, wzniesiono nową siedzibę władz samorządowych – ratusz.

 

Urząd Miasta i Gminy w Serocku Urząd Miasta i Gminy w Serocku
Liczba wyświetleń: 101